به نام خدای بخشنده و مهربان
جهاد در راه خدا، بر شما مقرر شده، در حالی که برایتان ناخوشایند است. چه
بسا چیزی را خوش نداشته باشید، حال آنکه خیر شما در آن است. و یا چیزی را
دوست داشته باشید، حال آنکه شر شما در آن است. و خدا میداند، و شما
نمیدانید.(۲۱۶)
از تو، درباره جنگ کردن در ماه حرام، سؤ ال میکنند، بگو: جنگ در آن،
(گناهی) بزرگ است، ولی جلوگیری از راه خدا (و گرایش مردم به آیین حق) و کفر
ورزیدن نسبت به او و هتک احترام مسجد الحرام، و اخراج ساکنان آن، نزد
خداوند مهمتر از آن است، و ایجاد فتنه، (و محیط نامساعد، که مردم را به
کفر، تشویق و از ایمان باز میدارد) حتی از قتل بالاتر است. و مشرکان،
پیوسته با شما میجنگند، تا اگر بتوانند شما را از آیینتان برگردانند، ولی
کسی که از آیینش برگردد، و در حال کفر بمیرد، تمام اعمال نیک (گذشته) او،
در دنیا و آخرت، بر باد میرود، و آنان اهل دوزخند، و همیشه در آن خواهند
بود.(۲۱۷)
کسانی که ایمان آورده و کسانی که هجرت کرده و در راه خدا جهاد نمودهاند،
آنها امید به رحمت پروردگار دارند و خداوند آمرزنده و مهربان است.(۲۱۸)
درباره شراب و قمار از تو سؤ ال میکنند، بگو: در آنها گناه و زیان بزرگی
است، و منافعی (از نظر مادی) برای مردم در بر دارد، (ولی) گناه آنها از
نفعشان بیشتر است. و از تو میپرسند چه چیز انفاق کنند؟ بگو: از مازاد
نیازمندی خود. این چنین خداوند آیات را برای شما روشن میسازد، شاید اندیشه
کنید!(۲۱۹)
(تا اندیشه کنید) درباره دنیا و آخرت! و از تو درباره یتیمان سؤ ال
میکنند، بگو: «اصلاح کار آنان بهتر است. و اگر زندگی خود را با زندگی آنان
بیامیزید، (مانعی ندارد؛) آنها برادر (دینی) شما هستند». (و همچون یک
برادر با آنها رفتار کنید!) خداوند، مفسدان را از مصلحان، باز میشناسد. و
اگر خدا بخواهد، شما را به زحمت میاندازد؛ (و دستور میدهد در عین سرپرستی
یتیمان، زندگی و اموال آنها را بکلی از اموال خود، جدا سازید، ولی خداوند
چنین نمیکند؛) زیرا او توانا و حکیم است.(۲۲۰)