سوره البقره. آیه 261 تا 265

به نام خدای بخشنده و مهربان

کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می‏کنند، همانند بذری هستند که هفت خوشه برویاند، که در هر خوشه، یکصد دانه باشد، و خداوند آن را برای هر کس بخواهد، دو یا چند برابر می‏کند، و خدا (از نظر قدرت و رحمت،) وسیع، و (به همه چیز) داناست.(۲۶۱)

کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می‏کنند، سپس به دنبال انفاقی که کرده ‏اند، منت نمیگذارند و آزاری نمی رسانند، پاداش آنها نزد پروردگارشان (محفوظ) است، و نه ترسی دارند، و نه غمگین می‏ شوند.(۲۶۲)

گفتار پسندیده ، و عفو، از بخششی که آزاری به دنبال آن باشد، بهتر است، و خداوند، بی نیاز و بردبار است.(۲۶۳)

ای کسانی که ایمان آورده اید! بخششهای خود را با منت و آزار، باطل نسازید! همانند کسی که مال خود را برای نشان دادن به مردم، انفاق می‏کند، و به خدا و روز رستاخیز، ایمان نمی‏ آورد، (کار او) همچون قطعه سنگی است که بر آن، (قشر نازکی از) خاک باشد، (و بذرهایی در آن افشانده شود،) و رگبار باران به آن برسد، (و همه خاکها و بذرها را بشوید،) و آن را صاف (و خالی از خاک و بذر) رها کند. آنها از کاری که انجام داده‏ اند، چیزی به دست نمی ‏آورند، و خداوند، جمعیت کافران را هدایت نمیکند.(۲۶۴)

و  کسانی که اموال خود را برای خشنودی خدا، و تثبیت روح خود، انفاق می‏ کنند، همچون باغی است که در نقطه بلندی باشد، و باران های درشت به آن برسد،  و میوه خود را دو چندان دهد  و خداوند به آنچه انجام می‏دهید بیناست(۲۶۵)