سوره البقره. آیه 281 تا 286

به نام خدای بخشنده و مهربان

و از روزی به پرهیزید که در آن روز، شما را به سوی خدا باز می‏گردانند، سپس به هر کس، آنچه انجام داده، به طور کامل باز پس داده می‏شود، و به آنها ستم نخواهد شد(۲۸۱)

ای کسانی که ایمان آورده ‏اید! هنگامی که بدهی مدت داری به یکدیگر پیدا کنید، آن را بنویسید! و باید نویسنده‏ای از روی عدالت، در میان شما بنویسد! و کسی که قدرت بر نویسندگی دارد، نباید از نوشتن - همان طور که خدا به او تعلیم داده - خودداری کند! پس باید بنویسد، و آن کس که حق بر عهده اوست، باید املا کند، و از خدا که پروردگار اوست به پرهیزد، و چیزی را فروگذار ننماید! و اگر کسی که حق بر ذمه اوست، سفیه یا ضعیف است، یا توانایی بر املا کردن ندارد، باید ولی او با رعایت عدالت، املا کند! و دو نفر از مردان خود را شاهد بگیرید! و اگر دو مرد نبودند، یک مرد و دو زن، از کسانی که مورد رضایت و اطمینان شما هستند، انتخاب کنید!  تا اگر یکی انحرافی یافت، دیگری به او یاد آوری کند. و شهود نباید به هنگامی که آنها را دعوت می‏کنند، خودداری نمایند! و از نوشتن  چه کوچک باشد یا بزرگ، ملول نشوید ! این، در نزد خدا به عدالت نزدیک تر، و برای شهادت مستقیم تر، و برای جلوگیری از تردید و شک بهتر می ‏باشد، مگر اینکه داد و ستد نقدی باشد که بین خود، دست به دست می‏کنید. در این صورت، گناهی بر شما نیست که آن را ننویسید. ولی هنگامی که خرید و فروش می‏کنید، شاهد بگیرید! و نباید به نویسنده و شاهد، زیانی برسد ! و اگر چنین کنید، از فرمان پروردگار خارج شده‏ اید. از خدا به پرهیزید و خداوند به شما تعلیم می‏دهد، خداوند به همه چیز داناست.(۲۸۲)

و اگر در سفر بودید، و نویسنده‏ ای نیافتید، گروگان بگیرید! و اگر به یکدیگر اطمینان داشته باشید،  باید کسی که امین شمرده شده ، امانت بپردازد، و از خدایی که پروردگار اوست، به پرهیزد و شهادت را کتمان نکنید! و هر کس آن را کتمان کند، قلبش گناهکار است. و خداوند، به آنچه انجام می‏ دهید، داناست. (۲۸۳)

آنچه در آسمانها و زمین است، از آن خداست. و اگر آنچه را در دل دارید، آشکار سازید یا پنهان، خداوند شما را بر طبق آن، محاسبه می‏کند. سپس هر کس را بخواهد می‏بخشد، و هر کس را بخواهد ، مجازات می‏کند. و خداوند به همه چیز قدرت دارد.(۲۸۴)

پیامبر، به آنچه از سوی پروردگارش بر او نازل شده، ایمان آورده است. و همه مؤمنان ، به خدا و فرشتگان او و کتابها و فرستادگانش، ایمان آورده‏اند، ما در میان هیچ یک از پیامبران او، فرق نمی‏گذاریم و گفتند: «ما شنیدیم و اطاعت کردیم. پروردگارا! آمرزش تو را ، و بازگشت به سوی توست.»(۲۸۵)

خداوند هیچ کس را، جز به اندازه توانایی اش، تکلیف نمی‏کند. هر کار را انجام دهد، برای خود انجام داده، و هر کار کند، به زیان خود کرده است. پروردگارا! اگر ما فراموش یا خطا کردیم، ما را مؤ اخذه مکن! پروردگارا! تکلیف سنگینی بر ما قرار مده، آن چنان که بر کسانی که پیش از ما بودند، قرار دادی! پروردگارا! آنچه طاقت تحمل آن را نداریم، بر ما مقرر مدار! و آثار گناه را از ما بشوی! ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده! تو مولا و سرپرست مایی، پس ‍ ما را بر جمعیت کافران، پیروز گردان!(۲۸۶)