به نام خدای بخشنده و مهربان
اى کسانى که ایمان آورده اید ، از چیزهایى که اگر براى شما آشکار شود بر تکلیف شما مى افزاید و در نتیجه شما را اندوهگین مى کند سؤال مکنید . بدانید که ما آنها را در غیر هنگام نزول قرآن بیان نمى کنیم ، ولى اگر هنگامى که قرآن نازل مى شود از آنها سؤال کنید براى شما آشکار مى گردد . خداوند از آنچه نگفته است درگذشته و شما را به آن تکلیف نکرده است ، و خدا درگذرنده و بردبار است . پس با پرسش آنها را مجویید . ( 101 )
به یقین ، گروهى که پیش از شما بودند در مورد آنها سؤال کردند ولى بعداً به آنها کافر شدند . ( 102 )
خداوند
درباره بحیره ، سائبه ، وصیله و حام هیچ حُکمى مقرر نکرده است ، ولى کسانى
که کافر شده اند بر خدا دروغ مى بندند و چیزهایى را که خود ساخته اند حکم
خدا معرّفى مى کنند و بیشترشان درک نمى کنند که بر خدا دروغ بافته اند . ( 103 )
و
چون به آنان گفته شود : به سوى آنچه خدا فرو فرستاده و به سوى پیامبر
بیایید ، مى گویند : آنچه پدرانمان را بر آن یافته ایم ما را بس است . آیا
در هر حال از راه و رسم پدرانشان پیروى مى کنند ، هرچند پدرانشان خود چیزى
نمى دانستند و از سوى کسى نیز هدایت نشده بودند ؟ ( 104 )
اى کسانى که ایمان آورده اید ، مراقب خویشتن باشید ، مبادا پس از آن که راه یافته اید کسانى که گمراه شده اند به شما زیانى برسانند و گمراهتان کنند . بازگشت شما و آنان همگى به سوى خداست ، آن گاه شما و آنان را از حقیقت فرجام آنچه مى کردید آگاه خواهد ساخت . ( 105 )