سوره المائده آیات 51 تا 55

به نام خدای بخشنده و مهربان

اى کسانى که ایمان آورده اید ، یهودیان و مسیحیان را دوستان خود مگیرید ، زیرا آنان با وجود این که باهم اختلاف دارند در برابر شما با یکدیگر همدل اند ; و هر کس از شما آنان را به دوستى گیرد ، قطعاً در زمره آنان به شمار مى آید و از ستمکاران است ، و خدا مردم ستمکار را هدایت نمى کند . ( 51 )

به همین سبب است که مى بینى آنان که در دل هایشان بیمارى شک و تردید است ، براى طرح دوستى با یهودیان و مسیحیان شتابان به میان آنان مى روند و به دروغ مى گویند : مى ترسیم گزندى به ما برسد و به یارى آنان نیازمند شویم . امید است خداوند براى مؤمنان پیروزى پدید آورد و یا از جانب خود امرى پدیدار سازد ، آن گاه بیماردلانِ سست ایمان از آنچه در دوستى با یهودیان و مسیحیان در دل هایشان نهان مى داشتند پشیمان مى شوند . ( 52 )

و مؤمنان درباره کسانى که با یهودیان و مسیحیان طرح دوستى افکندند خواهند گفت : آیا اینان همان کسانى اند که با سخت ترین سوگندهایشان به خدا قسم خوردند که با شما هستند ؟ کارهایشان تباه شد و زیانکار گشتند . ( 53 )

اى کسانى که ایمان آورده اید ، هر کس از شما از دین خود برگردد و به کفر گراید بداند که دین خدا بى یاور نمى ماند ، زیرا دیرى نمى گذرد که خداوند مردمى را مى آورَد که آنان را دوست مى دارد و آنان نیز او را دوست مى دارند ; در برابر مؤمنان فروتن اند و به آنان مهر مىورزند ولى بر کافران سرافرازند ; در راه خدا پیکار مى کنند و در کارهایشان از سرزنش هیچ سرزنش کننده اى بیم ندارند . این فضل خداست که به هر کس بخواهد عطا مى کند ، و خدا بخششى گسترده و فضلى بى پایان دارد و به کسانى که درخور بخشش اند داناست . ( 54 )

جز این نیست که عهده دار امور شما مؤمنان ، خدا و پیامبر او و کسانى اند که ایمان آورده اند ; همانان که نماز برپا مى دارند و در حال رکوع زکات مى دهند . ( 55 )

سوره المائده آیات 46 تا 50

به نام خدای بخشنده و مهربان

و عیسى پسر مریم را در پى راه هایى که پیامبران پیشین پیمودند فرستادیم ، در حالى که حقانیت تورات را که پیش از او آمده بود تأیید مى کرد ، و به او انجیل را که در آن رهنمود و نورى بود عطا کردیم ، و انجیل نیز حقانیت تورات را که پیش از آن آمده بود ، تصدیق مى نمود و رهنمود و پندى براى تقواپیشگان بود . ( 46 )

و پیروان اِنجیل باید براساس آنچه خدا در آن فرو فرستاده است حکم کنند . و هر کس به آنچه خدا نازل کرده است حکم نکند آنانند که از راه خدا بیرون رفته اند . ( 47 )

 اى پیامبر ، و ما این کتاب ( قرآن ) را که سراسر حق است به سوى تو فرو فرستادیم در حالى که حقانیت کتاب هاى آسمانى پیش از خود را تأیید مى کند و بر آنها سیطره و نگهبانى دارد . پس میان همگان به آنچه خدا فرو فرستاده است حکم کن و با رویگردانى از این قرآنِ سراسر حق که به سوى تو آمده است از خواسته هاى نفسانى آنان پیروى مکن . ما براى هر امتى از شما شریعت و راهى روشن مقرّر داشتیم ، و اگر خدا مى خواست همه شما را امتى یگانه قرار مى داد و براى شما یک شریعت مقرّر مى کرد ، اما چنین نخواست ، بلکه براى هر امتى شریعتى قرار داد تا شما را در آنچه عطایتان کرده است بیازماید . پس به سوى نیکى ها سبقت گیرید که بازگشت همه شما به سوى خداست ، آن گاه شما را به آنچه در آن اختلاف مى کردید آگاه مى سازد . ( 48 )
و به تو فرمان دادیم که میان آنان بر طبق آنچه خدا نازل کرده است ، حکم کن و از خواسته هایشان پیروى مکن و از آنان برحذر باش که مبادا تو را بلغزانند و از برخى از آنچه خدا به سوى تو فرو فرستاده است بازگردانند . پس اگر از دعوت تو روى برتافتند بدان که خدا مى خواهد آنان را به سزاى برخى از گناهانشان به گمراهى کشاند ، و بى گمان بسیارى از مردم از راه خدا بیرون مى روند . ( 49 )
پس آیا حکم دوران جاهلیت را مى جویند که احکام الهى را نمى پذیرند ؟ براى مردمى که به آیات خدا یقین دارند حکم چه کسى از حکم خدا نیکوتر است ؟ ( 50 )

سوره المائده آیات 41 تا 45

به نام خدای بخشنده و مهربان

اى پیامبر ، مبادا کسانى که در کفر شتاب مىورزند تو را اندوهگین کنند ، چه آن منافقانى که به زبان گفتند : ایمان آوردیم ولى دل هایشان ایمان نیاورده است ، و چه آن یهودیانى که نزد تو آمده اند تا برایشان داورى کنى . اینان به دروغ هاى عالمان خود گوش فرامى سپارند با این که مى دانند آنها دروغ مى گویند . اینان فرمانبردار مردمى دیگرند که نزد تو نیامده اند . عالمانشان سخنان خدا را پس از آن که در جایگاهاى خود قرار گرفته است تحریف مى کنند و به پیروانشان که آنان را نزد تو فرستاده اند مى گویند : اگر همین حکم ( حکم تحریف شده ) به شما داده شد آن را بپذیرید و اگر آن به شما داده نشد دورى کنید . خدا مى خواهد آنان را به عذاب گرفتار سازد . و هر کس را که خداوند عذابش را اراده کند تو هرگز از سوى خدا توان آن را ندارى که عذاب را از او بگردانى . اینان کسانى اند که خدا نخواسته است دل هایشان را پاک گرداند . براى آنان در این جهان خوارى و در آخرت عذابى بزرگ خواهد بود . ( 41 )

آرى ، یهودیان شنونده دروغ هاى عالمان خویشند و عالمانشان با گرفتن رشوه خورنده مال حرام . پس اى پیامبر ، اگر براى داورى نزد تو آمدند میانشان داورى کن یا از آنان روى برتاب ، و اگر روى برتافتى و میانشان داورى نکردى هرگز اندک زیانى به تو نمى رسانند ، و اگر داورى کردى به عدل و داد میانشان داورى کن که خداوند دادگران را دوست مى دارد . ( 42 )

چگونه یهودیان تو را به داورى فرا مى خوانند در حالى که تورات نزد آنهاست و حکم خدا در آن است ؟ آنان پس از این که حکم الهى را در تورات مى یابند و آن را نمى پسندند از آن روى برمى تابند . در حقیقت آنان به تورات و احکام آن ایمان ندارند . ( 43 )

 ما تورات را که در آن رهنمود و نورى است فروفرستادیم . پیامبران که تسلیم خدا بودند براساس آن براى یهودیان داورى مى کردند ، و عالمان ربّانى و دانشمندان یهود نیز به سبب این که از آنان خواسته شده بود که نگهبان این کتاب باشند بر طبق آن حکم مى کردند و از کسانى بودند که بر آن و احکام آن گواهى مى دادند . پس اى یهودیان ، در بیان حکم خدا از مردم نترسید و از من بترسید ، و آیات مرا به بهایى اندک مفروشید ، که هر کس بر طبق آنچه خدا فرو فرستاده است حکم نکند آنانند کافران . ( 44 )
و در تورات بر یهودیان مقرّر داشتیم که جان در برابر جان و چشم در برابر چشم و بینى در برابر بینى و گوش در برابر گوش و دندان در برابر دندان قصاص مى شود ، و جراحت ها نیز قصاص دارند . پس اگر کسى از حق قصاص درگذرد و آن را صدقه به شمار آورد باعث آمرزش گناهان او مى شود ، و اگر از حق خود نگذرد و خواهان قصاص باشد ، حاکم باید بر طبق مقررات الهى حکم کند ; و هر کس بر طبق آنچه خدا فرو فرستاده است حکم نکند آنانند ستمکاران . ( 45 )

سوره المائده آیات 36 تا 40

به نام خدای بخشاینده و رحم کننده

زیرا کسانى که کفر ورزیده اند ( تقوا پیشه ننمودند ، به درگاه او تقرب نجستند و در راه او جهاد نکردند ) ، اگر همه آنچه را که در زمین است داشته باشند و مانند آن نیز با آن در اختیارشان باشد تا عذاب روز قیامت را به وسیله آن باز خرند ، از آنان پذیرفته نمى شود و براى آنان عذابى دردناک خواهد بود . ( 36 )

مى خواهند از آتش دوزخ بیرون آیند ، در حالى که از آن بیرون آمدنى نیستند و براى آنان عذابى پایدار است . ( 37 )

امّا مرد و زن دزد را باید دستشان را ببرید که این سزایى است در برابر کارى که کرده اند و کیفرى بازدارنده از جانب خداست ، و خداوند شکست ناپذیر و حکیم است . ( 38 )

پس هر که بعد از ستم خود توبه کند و شایسته شود ، خداوند با رحمت خود به او باز مى گردد و توبه اش را مى پذیرد ، چرا که خداوند آمرزنده و مهربان است . ( 39 )

آیا ندانسته اى که پادشاهى آسمان ها و زمین از آن خداست ، هر که را بخواهد کیفر مى دهد و هر که را بخواهد مى آمرزد ؟ پس حق اوست که ستمگران را عذاب کند و از توبه کنندگان درگذرد ، و خدا بر هر کارى تواناست ، ( 40 )