کتاب من (قرآن) - هر روز پنج آیه میخوانم .

اعوذ باللّه من الشّیطان الرّجیم

کتاب من (قرآن) - هر روز پنج آیه میخوانم .

اعوذ باللّه من الشّیطان الرّجیم

سوره البقره. آیه 241 تا 245

به نام خدای بخشنده و مهربان


و برای زنان مطلقه، هدیه مناسبی لازم است این، حقی است بر مردان پرهیزکار.(۲۴۱)


این چنین، خداوند آیات خود را برای شما شرح می‏دهد، شاید اندیشه کنید!(۲۴۲)


آیا ندیدی جمعیتی را که از ترس مرگ، از خانه‏ های خود فرار کردند؟ و آنان، هزارها نفر بودند . خداوند به آنها گفت: بمیرید!  سپس خدا آنها را زنده کرد، (و ماجرای زندگی آنها را درس عبرتی برای آیندگان قرار داد). خداوند نسبت به بندگان خود احسان می‏کند، ولی بیشتر مردم، شکر (او را) بجا نمی‏آورند.(۲۴۳)


و در راه خدا، پیکار کنید! و بدانید خداوند، شنوا و داناست.(۲۴۴)


کیست که به خدا قرض الحسنه ای دهد، (و از اموالی که خدا به او بخشیده، انفاق کند،) تا آن را برای او، چندین برابر کند؟ و خداوند است که (روزی بندگان را) محدود یا گسترده می‏سازد، (و انفاق، هرگز باعث کمبود روزی آنها نمی‏شود). و به سوی او باز می‏گردید (و پاداش خود را خواهید گرفت).(۲۴۵)

سوره البقره. آیه 236 تا 240

به نام خدای بخشنده و مهربان


اگر زنان را قبل از آمیزش جنسی یا تعیین مهر، طلاق دهید، گناهی بر شما نیست. آنها را بهرهمند سازید! آن کس که توانایی دارد، به اندازه تواناییاش، و آن کس ‍ که تنگدست است، به اندازه خودش، هدیه ‏ای شایسته بدهد! و این بر نیکوکاران، الزامی است.(۲۳۶)


و اگر زنان را، پیش از آنکه با آنها تماس بگیرید و (آمیزش جنسی کنید) طلاق دهید، در حالی که مهری برای آنها تعیین کرده اید،  نصف آنچه را تعیین کرده اید (به آنها بدهید) مگر اینکه آنها (حق خود را) ببخشند، یا (در صورتی که صغیر و سفیه باشند، ولی آنها، یعنی) آن کس که گره ازدواج به دست اوست، آن را ببخشد. و گذشت کردن شما (و بخشیدن تمام مهر به آنها) به پرهیزکاری نزدیکتر است. و گذشت و نیکوکاری را در میان خود فراموش نکنید، که خداوند به آنچه انجام می‏دهید، بیناست!(۲۳۷)


در انجام همه نمازها، (به خصوص) نماز وسطی ( نماز ظهر) کوشا باشید! و از روی خضوع و اطاعت، برای خدا بپاخیزید.(۲۳۸)و اگر (به خاطر جنگ، یا خطر دیگری) بترسید، (نماز را) در حال پیاده یا سواره انجام دهید! اما هنگامی که امنیت خود را باز یافتید، خدا را یاد کنید! ( نماز را به صورت معمولی بخوانید!) همانگونه که خداوند، چیزهایی را که نمیدانستید، به شما تعلیم داد.(۲۳۹)

و کسانی که از شما در آستانه مرگ قرار میگیرند و همسرانی از خود به جا میگذارند. باید برای همسران خود وصیت کنند که تا یک سال، آنها را (با پرداختن هزینه زندگی) بهره مند سازند، به شرط اینکه آنها (از خانه شوهر) بیرون نروند (و اقدام به ازدواج مجدد نکنند). و اگر بیرون روند، (حقی در هزینه ندارند، ولی) گناهی بر شما نیست نسبت به آنچه درباره خود، به طور شایسته انجام می‏دهند. و خداوند، توانا و حکیم است.(۲۴۰)

سوره البقره. آیه 231 تا 235

به نام خدای بخشنده و بخشایشگر


و هنگامی که زنان را طلاق دادید، و به آخرین روزهای عده رسیدند، یا به طرز صحیحی آنها را نگاه دارید ، و یا به طرز پسندیده ‏ای آنها را رها سازید! و هیچ گاه به خاطر زیان رساندن و تعدی کردن، آنها را نگاه ندارید! و کسی که چنین کنند، به خویشتن ستم کرده است.  آیات خدا را به استهزا نگیرید! و به یاد بیاورید نعمت خدا را بر خود، و کتاب آسمانی و علم و دانشی که بر شما نازل کرده، و شما را با آن، پند می‏دهد! و از خدا بپرهیزید و بدانید خداوند از هر چیزی آگاه است !(۲۳۱)


و هنگامی که زنان را طلاق دادید و عده خود را به پایان رسانیدند، مانع آنها نشوید که با همسران (سابق) خویش، ازدواج کنند! اگر در میان آنان، به طرز پسندیده‏ ای تراضی برقرار گردد. این دستوری است که تنها افرادی از شما، که ایمان به خدا و روز قیامت دارند، از آن، پند می‏گیرند . این (دستور)، برای رشد  شما موثرتر، و برای شستن آلودگیها مفیدتر است، و خدا می‏داند و شما نمی‏دانید.(۲۳۲)


مادران، فرزندان را دو سال تمام، شیر می‏دهند. (این) برای کسی است که بخواهد دوران شیرخوارگی را تکمیل کند. و بر آن کس که فرزند برای او متولد شده (پدر)، لازم است خوراک و پوشاک مادر را به طور شایسته (در مدت شیر دادن بپردازد، حتی اگر طلاق گرفته باشد). هیچ کس موظف به بیش از مقدار توانایی خود نیست! نه مادر  حق ضرر زدن به کودک را دارد، و نه پدر. و بر وارث او نیز لازم است این کار را انجام دهد . و اگر آن دو، با رضایت یکدیگر و مشورت، بخواهند کودک را (زودتر) از شیر باز گیرند، گناهی بر آنها نیست. و اگر  خواستید دایه ‏ای برای فرزندان خود بگیرید، گناهی بر شما نیست، به شرط اینکه حق گذشته مادر را به طور شایسته بپردازید. و از (مخالفت فرمان) خدا به پرهیزید و بدانید خدا، به آنچه انجام می‏دهید، بیناست!(۲۳۳)


و کسانی که از شما میمیرند و همسرانی باقی میگذارند، باید چهار ماه و ده روز، انتظار بکشند (و عده نگه دارند)! و هنگامی که به آخر مدتشان رسیدند، گناهی بر شما نیست که هر چه میخواهند، درباره خودشان به طور شایسته انجام دهند . و خدا به آنچه عمل می‏کنید، آگاه است.(۲۳۴)


و گناهی بر شما نیست که به طور کنایه،  خواستگاری کنید، و یا در دل تصمیم بر این کار بگیرید . خداوند میدانست شما به یاد آنها خواهید افتاد،  ولی پنهانی با آنها قرار زناشویی نگذارید، مگر اینکه به طرز پسندیدهای  اظهار کنید!  اقدام به ازدواج ننمایید، تا عده آنها سر آید! و بدانید خداوند آنچه را در دل دارید، می‏داند! از مخالفت او به پرهیزید و بدانید خداوند، آمرزنده و بردبار است !(۲۳۵)

سوره البقره. آیه 226 تا 230

به نام خدای بخشنده و مهربان


کسانی که زنان خود را ایلاء مینمایند (سوگند یاد می‏کنند که با آنها، آمیزش جنسی ننمایند) حق دارند چهار ماه انتظار بکشند. . اگر  بازگشت کنند، خداوند، آمرزنده و مهربان است. (۲۲۶)


و اگر تصمیم به جدایی گرفتند، (آن هم با شرایطش مانعی ندارد،) خداوند شنوا و داناست.(۲۲۷)


زنان مطلقه، باید به مدت سه مرتبه عادت ماهانه دیدن انتظار بکشند!  و اگر به خدا و روز رستاخیز، ایمان دارند برای آنها حلال نیست که آنچه را خدا در رحمهایشان آفریده، کتمان کنند. و همسرانشان، برای باز گرداندن آنها  در این مدت،  سزاوارترند، در صورتی که خواهان اصلاح باشند. و برای زنان، همانند وظایفی که بر دوش ‍ آنهاست، حقوق شایسته‏ ای قرار داده شده، و مردان بر آنان برتری دارند، و خداوند توانا و حکیم است.(۲۲۸)


طلاق،  دو مرتبه است، باید به طور شایسته همسر خود را نگاهداری کند ، یا با نیکی او را رها سازد . و برای شما حلال نیست که چیزی از آنچه به آنها داده‏ اید، پس بگیرید، مگر اینکه دو همسر، بترسند که حدود الهی را بر پا ندارند. اگر بترسید که حدود الهی را رعایت نکنند، مانعی برای آنها نیست که زن، فدیه و عوضی بپردازد . اینها حدود و مرزهای الهی است، از آن، تجاوز نکنید! و هر کس از آن تجاوز کند، ستمگر است.(۲۲۹)


اگر (بعد از دو طلاق و رجوع، بار دیگر) او را طلاق داد، از آن به بعد، زن بر او حلال نخواهد بود، مگر اینکه همسر دیگری انتخاب کند ، اگر (همسر دوم) او را طلاق گفت، گناهی ندارد که بازگشت کنند، (و با همسر اول، دوباره ازدواج نماید،) در صورتی که امید داشته باشند که حدود الهی را محترم می‏شمرند. اینها حدود الهی است که (خدا) آن را برای گروهی که آگاهند، بیان می‏نماید.(۲۳۰)