به نام خدای بخشنده و بخشایشگر
و هنگامی که فرستاده هایی از سوی خدا به سراغشان آمد در حالی که با
نشانه هائی که نزد آنها بود مطابقت داشت، جمعی از آنان که دارای کتاب بودند
کتاب خدا را پشت سر افکندند، گوئی اصلا از آن خبر ندارند.(۱۰۱)
(یهود) از آنچه شیاطین در عصر سلیمان بر مردم میخواندند پیروی میکردند،
سلیمان هرگز (دست به سحر نیالود و کافر نشد، ولکن شیاطین کفر ورزید و به
مردم تعلیم سحر دادند (و نیز یهود) از آنچه بر دو فرشته بابل «هاروت» و
«ماروت» نازل شد پیروی کردند، (آنها طریق سحر کردن را برای آشنائی به طرز
ابطال آن به مردم یاد میدادند) و به هیچ کس چیزی یاد نمیدادند مگر اینکه
قبلا به او میگفتند ما وسیله آزمایش شما هستیم، کافر نشوید (و از این
تعلیمات سوء استفاده نکنید) ولی آنها از آن دو فرشته مطالبی را میآموختند
که بتوانند به وسیله آن میان مرد و همسرش جدائی بیفکنند (نه اینکه از آن
برای ابطال سحر استفاده کنند) ولی هیچگاه بدون فرمان خدا نمیتوانند به
انسانی ضرر برسانند، آنها قسمتهائی را فرا میگرفتند که برای آنان زیان
داشت و نفعی نداشت، و مسلما میدانستند هر کسی خریدار این گونه متاع باشد
بهره های در آخرت نخواهد داشت و چه زشت و ناپسند بود آنچه خود را به آن
میفروختند اگر علم و دانشی میداشتند!(۱۰۲)
و اگر آنها ایمان میآوردند و پرهیزکاری پیشه میکردند پاداشی که نزد خداوند بود برای آنان بهتر بود، اگر آگاهی داشتند.(۱۰۳)
ای افراد با ایمان (هنگامی که از پیغمبر تقاضای مهلت برای درک آیات قرآن
میکنید) نگوئید «راعنا» بلکه بگوئید «انظرنا» (زیرا کلمه اول هم به معنی
ما را مهلت بده و هم بمعنی «ما را تحمیق کن» میباشد و دستاویزی برای
دشمنان است) و آنچه به شما دستور داده میشود بشنوید و برای کافران (و
استهزاء کنندگان) عذاب دردناکی است.(۱۰۴)
کافران اهل کتاب، و هم چنین مشرکان، دوست نمیدارند خیر و برکتی از ناحیه
خداوند بر شما نازل گردد، در حالی که خداوند رحمت خود را به هر کس بخواهد
اختصاص میدهد، و خداوند صاحب فضل بزرگی است.(۱۰۵)