به نام خدای بخشنده و مهربان
و هنگامی که به آنها گفته می شود: «به سوی آنچه خدا نازل
کرده، و به سوی پیامبر بیایید، منافقان را می بینی که از قبول دعوت تو
اعراض میکنند.
پس چگونه موقعی که بر اثر اعمالشان گرفتار مصیبتی میشوند به
سراغ تو می آیند و سوگند یاد میکنند که منظور ما جز نیکی کردن و توافق نبوده است؟!
آنها کسانی هستند که خدا، آنچه را در دل دارند میداند. از
آنها صرف نظر کن! و آنها را اندرز ده! و با بیانی رسا، نتایج
اعمالشان را به آنها گوشزد نما!
ما هیچ پیامبری را نفرستادیم، مگر به این منظور که به فرمان
خدا، از وی اطاعت شود، و اگر این مخالفان هنگامی که به خود ستم میکردند به نزد تو می آمدند و از خدا طلب
آمرزش میکردند و پیامبر هم برای آنها استغفار میکرد خدا را توبه پذیر و
مهربان مییافتند.
به پروردگارت سوگند که آنها مؤمن نخواهند بود، مگر اینکه تو
را در اختلافات خود به داوری طلبند؛ و سپس در دل خود از داوری تو احساس
ناراحتی نکنند، و کاملا تسلیم باشند.
به نام خدای بخشنده و مهربان
کسانی که به آیات ما کافر شدند بزودی آنها را در آتشی وارد
می کنیم که هر گاه پوستهای تن آنها بریان گردد پوستهای
دیگری به جای آن قرار می دهیم تا کیفر را بچشند، خداوند توانا و حکیم است
و آنها که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند به زودی آنها
را در باغهائی از بهشت وارد میکنیم که نهرها از زیر درختان آن جاری است، و
همیشه در آن خواهند ماند، و همسرانی پاکیزه برای آنها خواهد بود، و آنها را
در سایه هائی که قطع نمیشود داخل میکنیم.
خداوند به شما فرمان می دهد که امانتها را به صاحبان آن
برسانید و هنگامی که میان مردم داوری می کنید از روی عدالت داوری کنید،
خداوند پند و اندرزهای خوبی به شما میدهد، خداوند شنوا و بیناست.
ای کسانی که ایمان آورده اید! اطاعت کنید خدا را و اطاعت کنید
پیامبر خدا و صاحبان امر را، و هر گاه در چیزی نزاع کردید آنرا به خدا و
پیامبر ارجاع دهید اگر ایمان به خدا و روز رستاخیز دارید، این برای شما
بهتر و عاقبت و پایانش نیکوتر است.
آیا ندیدی کسانی را که گمان میکنند به آنچه
بر تو و بر پیشینیان نازل شده ایمان آورده اند ولی میخواهند طاغوت و حکام
باطل را به داوری بطلبند با اینکه به آنها دستور داده شده به طاغوت کافر
شوند، و شیطان میخواهد آنها را شدیدا گمراه کند، و به بیراهه های دور دستی
بیفکند.
به نام خدای بخشنده و مهربان
آیا ندیدی کسانی را که بهره ای از کتاب به آنان داده
شده، به «جبت» و «طاغوت» ایمان می آورند، و
به مشرکان میگویند: «آنها، از کسانی که ایمان آورده اند، هدایت یافته
ترند؟!»
آنها کسانی هستند که خداوند، ایشان را از رحمت خود دور ساخته است؛ و هر کس را خدا از رحمتش دور کند، یاوری برای او نخواهی یافت.
آیا آنها سهمی در حکومت دارند در حالی که اگر چنین بود به مردم هیچ حقی نمیدادند
با اینکه به مردم در برابر آنچه خدا از
فضلش به آنها بخشیده، حسد میورزند با اینکه به آل
ابراهیم کتاب و حکمت دادیم و حکومت عظیمی در
اختیار آنها قرار دادیم.
ولی جمعی از آنها به آن ایمان آوردند و جمعی ایجاد مانع در راه آن نمودند و شعله فروزان آتش دوزخ برای آنها کافی است!
به نام خدای بخشنده و بخشایشگر
بعضی از یهود، سخنان را از محل خود تحریف میکنند؛ و میگویند: «شنیدیم و مخالفت کردیم و بشنو! که هرگز نشنوی! و راعنا تا با زبان خود، حقایق را بگردانند و در آئین خدا، طعنه
زنند ولی اگر آنها میگفتند: «شنیدیم و اطاعت
کردیم؛ و سخنان ما را بشنو و به ما مهلت ده ، برای
آنها بهتر، و با واقعیت سازگارتر بود. ولی خداوند، آنها را بخاطر کفرشان،
از رحمت خود دور ساخته است؛ از این رو جز عده کمی ایمان نمی آورند.
ای کسانی که کتاب به شما داده شده! به آنچه نازل کردیم - و هماهنگ با نشانه هایی است که با شماست - ایمان
بیاورید، پیش از آنکه صورتهایی را محو کنیم، و سپس به پشت سر بازگردانیم،
یا آنها را از رحمت خود دور سازیم، همان گونه که «اصحاب سبت» را دور ساختیم، و فرمان خدا، در هر حال انجام شدنی
است.
خداوند شرک را نمی بخشد! و پائین تر از آن را برای هر
کس بخواهد می بخشد، و آن کس که برای خدا، شریکی قرار دهد،
گناه بزرگی مرتکب شده است.
آیا ندیدی کسانی را که خود ستایی میکنند؟! ولی خدا هر کس را بخواهد ستایش میکند؛ و کمترین ستمی به آنها
نخواهد شد.
ببین چگونه به خدا دروغ می بندند! و همین گناه آشکار، کافی است.