کتاب من (قرآن) - هر روز پنج آیه میخوانم .

اعوذ باللّه من الشّیطان الرّجیم

کتاب من (قرآن) - هر روز پنج آیه میخوانم .

اعوذ باللّه من الشّیطان الرّجیم

سوره آل عمران آیات 151 تا 155

به نام خدای بخشنده و مهربان


به زودی در دلهای کافران به خاطر اینکه بدون دلیل چیزهائی را برای خدا شریک قرار دادند، رعب و ترس می‏ افکنیم و جایگاه آنها آتش است و چه بد جایگاهی است جایگاه ستمکاران. (۱۵۱)


خداوند وعده خود را به شما راست گفت، در آن هنگام دشمنان را به فرمان او به قتل می‏ رساندیدتا اینکه سست شدید  و در کار خود به نزاع پرداختید، و بعد از آن که آنچه را دوست می‏داشتید به شما نشان داد نافرمانی کردید، بعضی از شما خواهان دنیا بودند و بعضی خواهان آخرت، سپس خداوند شما را از آنان منصرف ساخت؛ تا شما را آزمایش ‍ کند و او شما را بخشید و خداوند نسبت به مؤ منان فضل و بخشش دارد. (۱۵۲)


هنگامی که از کوه بالا می‏رفتید و به عقب ماندگان نگاه نمی‏کردید، و پیامبر از پشت سر شما را صدا میزد، سپس اندوه ها یکی پس از دیگری به سوی شما روی آورد این به خاطر آن بود که دیگر برای از دست رفتن غمگین نشوید و نه به خاطر مصیبتهائی که بر شما وارد می‏گردد، و خداوند از آنچه انجام می‏دهید آگاه است. (۱۵۳)


سپس به دنبال این غم و اندوه آرامشی بر شما فرستاد، این آرامش به صورت خواب سبکی بود  جمعی از شما را فرو گرفت اما جمع دیگری در فکر جان خویش بودند آنها گمانهای نادرستی درباره خدا همچون گمانهای دوران جاهلیت داشتند، و می‏گفتند: «آیا چیزی از پیروزی نصیب ما می‏شود؟» بگو «همه کارها بدست خدا است، آنها در دل خود اموری را پنهان می‏دارند که برای تو آشکار نمی‏سازند می‏گویند: «اگر سهمی از پیروزی داشتیم در اینجا کشته نمی‏شدیم!» بگو «اگر هم در خانه‏ های خود بودید آنهائی که کشته شدن در سرنوشت آنها بود به بسترشان می‏ریختند و اینها برای این است که خداوند آنچه در سینه شما پنهان است بیازماید و آنچه در دلهای شما می‏باشد خالص گرداند و خداوند از آنچه در درون سینه ‏ها است با خبر است. (۱۵۴)


کسانی که در روز روبرو شدن دو جمعیت با یکدیگر  فرار کردند شیطان آنها را بر اثر پاره‏ای از گناهانی که قبلا مرتکب شده بودند به لغزش انداخت و خداوند آنها را بخشید، خداوند آمرزنده و بردبار است. (۱۵۵)

سوره آل عمران آیات 146 تا 150

به نام خدای بخشنده و مهربان


چه بسیار پیامبرانی که مردان الهی فراوانی به همراه آنها جنگ کردند، آنها هیچگاه در برابر آنچه در راه خدا به آنها می‏رسید سست نشدند، و ناتوان نگردیدند و تن به تسلیم ندادند و خداوند استقامت کنندگان را دوست دارد. (۱۴۶)


سخنشان تنها این بود که: پروردگارا گناهان ما را ببخش! و از تندروی های ما در کارها صرف نظر کن، قدمهای ما را ثابت بدار، و ما را بر جمعیت کافران پیروز بگردان! (۱۴۷)


از این رو خداوند پاداش این جهان و پاداش نیک آن جهان را به آنها داد، و خداوند نیکوکاران را دوست می‏دارد. (۱۴۸)


ای کسانی که ایمان آورده ‏اید اگر از کسانی که کافر شده‏ اند اطاعت کنید شما را به عقب باز می‏گردانند و سرانجام زیانکار خواهید شد. (۱۴۹)


بلکه تکیه گاه و سرپرست شما خدا است و او بهترین یاوران است. (۱۵۰)

سوره آل عمران آیات 141 تا 145

به نام خدای بخشنده و بخشایشگر


و تا خداوند افراد با ایمان را خالص گرداند و کافران را تدریجا نابود سازد. (۱۴۱) 


آیا چنین پنداشتید که شما وارد بهشت خواهید شد در حالی که هنوز خداوند مجاهدان از شما و صابران را مشخص نساخته است؟! (۱۴۲)


و شما تمنای مرگ را پیش از آنکه با آن روبرو شوید می‏کردید سپس آن را با چشم خود دیدید در حالی که به آن نگاه می‏کردید (۱۴۳)

محمد صلی اللّه علیه و آله فقط فرستاده خدا بود و پیش از او فرستادگان دیگری نیز بودند، آیا اگر او بمیرد و یا کشته شود شما به عقب بر می‏گردید؟ و هر کس به عقب بازگردد هرگز ضرری به خدا نمی‏زند و به زودی خداوند شاکران را پاداش ‍خواهد داد.(۱۴۴)


و هیچکس جز به فرمان خدا نمی‏میرد، سرنوشتی است تعیین شده هر کس پاداش دنیا را بخواهد چیزی از آن به او خواهیم داد و هر کس پاداش آخرت بخواهد از آن به او می‏دهیم، و به زودی شاکران را پاداش خواهیم داد. (۱۴۵)

سوره آل عمران آیات 136 تا 140

به نام خدای بخشنده و مهربان


آنها پاداششان آمرزش پروردگار، و بهشت هایی است که از زیر آنها نهرها جاری است، جاودانه در آن می‏مانند؛ چه نیکو است پاداش اهل عمل! (۱۳۶)


پیش از شما، سنت هایی وجود داشت پس در روی زمین، گردش کنید و ببینید سرانجام تکذیب کنندگان چگونه بود؟! (۱۳۷)


این بیانی است برای عموم مردم؛ و هدایت و اندرزی است برای پرهیزکاران! (۱۳۸)


و سست نشوید! و غمگین نگردید! و شما برترید اگر ایمان داشته باشید! (۱۳۹)


اگر به شما جراحتی رسید، به آن جمعیت نیز ، جراحتی همانند آن وارد گردید. و ما این روزها را در میان مردم می‏گردانیم؛ تا افرادی که ایمان آورده ‏اند شناخته شوند و خداوند از میان شما قربانیانی بگیرد، و خداوند ظالمان را دوست نمی‏دارد. (۱۴۰)