سوره البقره. آیه 226 تا 230

به نام خدای بخشنده و مهربان

کسانی که زنان خود را ایلاء مینمایند (سوگند یاد می‏کنند که با آنها، آمیزش جنسی ننمایند) حق دارند چهار ماه انتظار بکشند. . اگر  بازگشت کنند، خداوند، آمرزنده و مهربان است. (۲۲۶)

و اگر تصمیم به جدایی گرفتند، (آن هم با شرایطش مانعی ندارد،) خداوند شنوا و داناست.(۲۲۷)

زنان مطلقه، باید به مدت سه مرتبه عادت ماهانه دیدن انتظار بکشند!  و اگر به خدا و روز رستاخیز، ایمان دارند برای آنها حلال نیست که آنچه را خدا در رحمهایشان آفریده، کتمان کنند. و همسرانشان، برای باز گرداندن آنها  در این مدت،  سزاوارترند، در صورتی که خواهان اصلاح باشند. و برای زنان، همانند وظایفی که بر دوش ‍ آنهاست، حقوق شایسته‏ ای قرار داده شده، و مردان بر آنان برتری دارند، و خداوند توانا و حکیم است.(۲۲۸)

طلاق،  دو مرتبه است، باید به طور شایسته همسر خود را نگاهداری کند ، یا با نیکی او را رها سازد . و برای شما حلال نیست که چیزی از آنچه به آنها داده‏ اید، پس بگیرید، مگر اینکه دو همسر، بترسند که حدود الهی را بر پا ندارند. اگر بترسید که حدود الهی را رعایت نکنند، مانعی برای آنها نیست که زن، فدیه و عوضی بپردازد . اینها حدود و مرزهای الهی است، از آن، تجاوز نکنید! و هر کس از آن تجاوز کند، ستمگر است.(۲۲۹)

اگر (بعد از دو طلاق و رجوع، بار دیگر) او را طلاق داد، از آن به بعد، زن بر او حلال نخواهد بود، مگر اینکه همسر دیگری انتخاب کند ، اگر (همسر دوم) او را طلاق گفت، گناهی ندارد که بازگشت کنند، (و با همسر اول، دوباره ازدواج نماید،) در صورتی که امید داشته باشند که حدود الهی را محترم می‏شمرند. اینها حدود الهی است که (خدا) آن را برای گروهی که آگاهند، بیان می‏نماید.(۲۳۰)

سوره البقره. آیه 221 تا 225

به نام خدای بخشنده و مهربان

و با زنان مشرک و بت پرست، تا ایمان نیاورده‏اند، ازدواج نکنید! زیرا کنیز با ایمان، از زن آزاد بت پرست، بهتر است، هر چند (زیبایی، یا ثروت، یا موقعیت او) شما را به شگفتی آورد. و زنان خود را به‏ ازدواج مردان بت پرست، تا ایمان نیاورده اند، در نیاورید! یک غلام با ایمان، از یک مرد آزاد بت پرست، بهتر است، هر چند (مال و موقعیت و زیبایی او،) شما را به شگفتی آورد. آنها دعوت به سوی آتش می‏کنند، و خدا دعوت به بهشت و آمرزش به فرمان خود می‏نماید، و آیات خویش را برای مردم روشن می‏سازد، شاید متذکر شوند!(۲۲۱)

و از تو، درباره خون حیض سوال می‏کنند، بگو: چیز زیانبار و آلوده‏ای است، از این رو در حالت قاعدگی، از زنان کناره گیری کنید! و با آنها نزدیکی ننمایید، تا پاک شوند! و هنگامی که پاک شدند، از طریقی که خدا به شما فرمان داده، با آنها آمیزش کنید! خداوند، توبه کنندگان را دوست دارد، و پاکان را (نیز) دوست دارد.(۲۲۲)

زنان شما، محل بذرافشانی شما هستند، پس هر زمان که بخواهید، می‏توانید با آنها آمیزش کنید. و  اثر نیکی برای خود، از پیش بفرستید! و از خدا بپرهیزید و بدانید او را ملاقات خواهید کرد و به مومنان، بشارت ده!(۲۲۳)

خدا را در معرض سوگندهای خود قرار ندهید! و برای اینکه نیکی کنید، و تقوا پیشه سازید، و در میان مردم اصلاح کنید ! و خداوند شنوا و داناست.(۲۲۴)

خداوند شما را به خاطر سوگندهایی که بدون توجه یاد می‏کنید، مؤ اخذه نخواهد کرد، اما به آنچه دلهای شما کسب کرده،  مؤ اخذه می‏کند. و خداوند، آمرزنده و بردبار است.(۲۲۵)

سوره البقره. آیه 216 تا 220

به نام خدای بخشنده و مهربان

جهاد در راه خدا، بر شما مقرر شده، در حالی که برایتان ناخوشایند است. چه بسا چیزی را خوش ‍ نداشته باشید، حال آنکه خیر شما در آن است. و یا چیزی را دوست داشته باشید، حال آنکه شر شما در آن است. و خدا می‏داند، و شما نمی‏دانید.(۲۱۶)

از تو، درباره جنگ کردن در ماه حرام، سؤ ال می‏کنند، بگو: جنگ در آن، (گناهی) بزرگ است، ولی جلوگیری از راه خدا (و گرایش مردم به آیین حق) و کفر ورزیدن نسبت به او و هتک احترام مسجد الحرام، و اخراج ساکنان آن، نزد خداوند مهمتر از آن است، و ایجاد فتنه، (و محیط نامساعد، که مردم را به کفر، تشویق و از ایمان باز می‏دارد) حتی از قتل بالاتر است. و مشرکان، پیوسته با شما می‏جنگند، تا اگر بتوانند شما را از آیینتان برگردانند، ولی کسی که از آیینش برگردد، و در حال کفر بمیرد، تمام اعمال نیک (گذشته) او، در دنیا و آخرت، بر باد می‏رود، و آنان اهل دوزخند، و همیشه در آن خواهند بود.(۲۱۷)

کسانی که ایمان آورده و کسانی که هجرت کرده و در راه خدا جهاد نموده‏اند، آنها امید به رحمت پروردگار دارند و خداوند آمرزنده و مهربان است.(۲۱۸)

درباره شراب و قمار از تو سؤ ال می‏کنند، بگو: در آنها گناه و زیان بزرگی است، و منافعی (از نظر مادی) برای مردم در بر دارد، (ولی) گناه آنها از نفعشان بیشتر است. و از تو می‏پرسند چه چیز انفاق کنند؟ بگو: از مازاد نیازمندی خود. این چنین خداوند آیات را برای شما روشن می‏سازد، شاید اندیشه کنید!(۲۱۹)

(تا اندیشه کنید) درباره دنیا و آخرت! و از تو درباره یتیمان سؤ ال می‏کنند، بگو: «اصلاح کار آنان بهتر است. و اگر زندگی خود را با زندگی آنان بیامیزید، (مانعی ندارد؛) آنها برادر (دینی) شما هستند». (و همچون یک برادر با آنها رفتار کنید!) خداوند، مفسدان را از مصلحان، باز می‏شناسد. و اگر خدا بخواهد، شما را به زحمت می‏اندازد؛ (و دستور می‏دهد در عین سرپرستی یتیمان، زندگی و اموال آنها را بکلی از اموال خود، جدا سازید، ولی خداوند چنین نمی‏کند؛) زیرا او توانا و حکیم است.(۲۲۰)

سوره البقره. آیه 211 تا 215

به نام خدای بخشنده و مهربان

از بنی اسرائیل بپرس: «چه اندازه نشانه‏ های روشن به آنها دادیم ؟ (ولی آنان، نعمتها و امکانات مادی و معنوی را که خداوند در اختیارشان گذاشته بود، در راه غلط به کار گرفتند). و کسی که نعمت خدا را، پس از آنکه به سراغش آمد، تبدیل کند (و در مسیر خلاف به کار گیرد، گرفتار عذاب شدید الهی خواهد شد) که خداوند شدید العقاب است.(۲۱۱)

زندگی دنیا برای کافران زینت داده شده است، از این رو افراد با ایمان را (که گاهی دستشان تهی است)، مسخره می‏کنند، در حالی که پرهیزکاران در قیامت بالاتر از آنان هستند، (چرا که ارزشهای حقیقی در آن جا آشکار می‏گردد، و صورت عینی به خود می‏گیرد،) و خداوند، هر کس را بخواهد بدون حساب روزی می‏دهد.(۲۱۲)

مردم (در آغاز) یک دسته بودند، (و تضادی در میان آنها وجود نداشت. بتدریج جوامع و طبقات پدید آمد و اختلافات و تضادهایی در میان آنها پیدا شد، در این حال) خداوند، پیامبران را برانگیخت، تا مردم را بشارت و بیم دهند و کتاب آسمانی، که به سوی حق دعوت می‏کرد، با آنها نازل نمود، تا در میان مردم، در آنچه اختلاف داشتند، داوری کند. (افراد با ایمان، در آن اختلاف نکردند،) تنها (گروهی از) کسانی که کتاب را دریافت داشته بودند، و نشانه ‏های روشن به آنها رسیده بود، به خاطر انحراف از حق و ستمگری، در آن اختلاف کردند. خداوند، آنهایی را که ایمان آورده بودند، به حقیقت آنچه مورد اختلاف بود، به فرمان خودش، رهبری نمود. (اما افراد بیایمان، همچنان در گمراهی و اختلاف، باقی ماندند). و خدا، هر کس را بخواهد، به راه راست هدایت می‏کند.(۲۱۳)

آیا گمان کردید داخل بهشت می‏شوید، بیآنکه حوادثی همچون حوادث گذشتگان به شما برسد؟! همانا که گرفتاریها و ناراحتیها به آنها رسید، و آن چنان ناراحت شدند که پیامبر و افرادی که ایمان آورده بودند گفتند: پس یاری خدا کی خواهد آمد؟! (در این هنگام، تقاضای یاری از او کردند، و به آنها گفته شد:) آگاه باشید، یاری خدا نزدیک است!(۲۱۴)

از تو سؤ ال می‏کنند چه چیز انفاق کنند؟ بگو: «هر خیر و نیکی (و سرمایه سودمند مادی و معنوی) که انفاق می‏کنید، باید برای پدر و مادر و نزدیکان و یتیمان و مستمندان و درماندگان در راه باشد.» و هر کار خیری که انجام دهید، خداوند از آن آگاه است. (لازم نیست تظاهر کنید، او می‏داند).(۲۱۵)