سوره البقره. آیه 16 تا 20

به نام خداوند بخشنده و مهربان

آنها کسانی هستند که هدایت را با گمراهی معاوضه کرده‏اند و (این) تجارت برای آنها سودی نداده، و هدایت نیافته‏اند. (۱۶)

 آنها (منافقان) همانند کسی هستند که آتشی افروخته (تا در بیابان تاریک راه خود را پیدا کند) ولی هنگامی که آتش اطراف خود را روشن ساخت خداوند (طوفانی می‏فرستد و) آن را خاموش می‏کند، و در تاریکی وحشتناکی که چشم کار نمی‏کند آنها را رها می‏سازد.(۱۷)

آنها کر، گنگ و کورند بنابراین از راه خطا باز نمی‏گردند.(۱۸)

یا همچون بارانی که در شب تاریک توام با رعد و برق و صاعقه (بر سر رهگذرانی) ببارد، آنها از ترس مرگ انگشت در گوش خود می‏گذارند تا صدای صاعقه را نشنوند، و خداوند به کافران احاطه دارد و در قبضه قدرت او هستند).(۱۹)

روشنائی خیره کننده برق نزدیک است چشم آنها را برباید، هر لحظه‏ای که برق جستن می‏کند (صفحه بیابان را) برای آنها روشن می‏سازد (چند قدمی) در پرتو آن راه می‏روند و هنگامی که خاموش می‏شود توقف می‏کنند، و اگر خدا بخواهد گوش و چشم آنها را از بین می‏برد، خداوند بر هر چیز توانا است.(۲۰)