به نام خدای بخشنده و مهربان
اى کسانى که ایمان آورده اید ، نعمت خدا را بر خود ، به یاد آورید آن گاه که گروهى آهنگ آن کردند که به سوى شما دست دراز کنند و شما و آیینتان را نابود سازند ، پس خداوند دستشان را از شما بازداشت . و از خدا پروا کنید و پیمان هاى او را نشکنید ، و مؤمنان باید در امر دین و دنیاى خود تنها بر خدا توکل کنند ( امور خود را در تکوین و تشریع به او وانهند ) . ( 11 )
و از سرگذشت بنى اسرائیل عبرت گیرید ، زیرا خداوند از آنان پیمان گرفت که بر آیین الهى پایدار باشند ، ما از میان آنان دوازده مهتر را که امر دین و دنیاى ایشان را تدبیر کنند برانگیختیم ، و خدا گفت : من با شمایم ، اگر نماز برپا دارید و زکات بدهید و به پیامبران من ایمان بیاورید و آنان را بزرگ دارید و یارى کنید و به خدا وامى نیکو دهید ( در راه خدا انفاق کنید ) قطعاً گناهانتان را از شما مى زدایم و شما را به بوستان هایى با درختانى انبوه که از زیر آنها جوى ها روان است درمى آورم . پس هر کس از شما بعد از این کافر شود ، به یقین راه راست را گم کرده است . ( 12 )
پس به سبب این که پیمانشان را شکستند لعنتشان کردیم و دل هایشان را سخت و حق ناپذیر گردانیدیم ، تا آن جا که سخنان خدا را با تفسیرهاى نادرست و دگرگون ساختن آنها تحریف کردند و بخشى از باورهاى دینى را که بدان یادآورى شده بودند به فراموشى سپردند ; و تو اى پیامبر همواره بر گروهى خیانتکار از آنان آگاه مى شوى ، مگر اندکى از آنان که اهل خیانت نیستند . پس از آنان درگذر و چشم پوشى کن که خداوند نیکوکاران را دوست مى دارد . ( 13 )
به نام خدای بخشنده و مهربان
اى
کسانى که ایمان آورده اید ، چون خواستید به نماز ایستید ، صورت و دست
هایتان تا آرنج ها را بشویید و بخشى از سر و نیز پاهاى خود تا دو برآمدگى
آنها را مسح کنید . این در صورتى است که جنب نباشید ، امّا اگر جنب بودید
باید براى نماز غسل کنید . و اگر بیمار یا در سفر بودید ، یا یکى از شما از
قضاى حاجت آمده یا با زنان همبستر شده اید و آبى نیافتید که با آن وضو
بگیرید یا غسل کنید ، آهنگ زمینى کنید که از طبیعت اصلى اش خارج نشده است ،
پس بخشى از صورت و دست هاى خود را با آن مسح نمایید . خدا نمى خواهد با
مقرر کردن وضو و غسل یا تیمم شما را در تنگنا قرار دهد ، بلکه مى خواهد شما
را پاک گرداند و با آیینى که فروفرستاده است نعمتش را بر شما تمام گرداند ،
باشد که سپاسگزارى کنید . ( 6 )
و نعمت خدا را که بر شما ارزانى داشته و نیز پیمانش که شما را بدان متعهد ساخته آن گاه که گفتید : شنیدیم و اطاعت کردیم ، به یاد داشته باشید و از خدا پروا کنید که خدا به راز سینه ها داناست . ( 7 )
اى
کسانى که ایمان آورده اید ، براى خدا به جدّ برپا باشید و به عدل و داد
گواهى دهید ، و مبادا دشمنى شما با قومى وادارتان کند که به عدالت رفتار
نکنید ; به عدالت رفتار کنید که آن به تقوا نزدیک تر است ، و از خدا پروا
بدارید که خدا به آنچه مى کنید آگاه است . ( 8 )
خدا به کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند وعده داده است ; براى آنان آمرزش و پاداشى بزرگ خواهد بود . ( 9 )
و کسانى که کفر ورزیده و آیات ما را دروغ شمرده اند همدم دوزخ خواهند بود . ( 10 )
به نام خدای بخشنده و مهربان
اى کسانى که ایمان آورده اید ، به تمام پیمان ها و قراردادهاى خود وفا کنید . چهارپایان دامى ( شتر ، گاو ، گوسفند و بز ) ـ جز آنچه بر شما خوانده مى شود ـ براى شما حلال گردیده است . این در حالى است که شکار را آن گاه که مُحرمید حلال نمى شمارید . بى تردید ، خداوند هر حکمى بخواهد مقرر مى دارد . ( 1 )
اى کسانى که ایمان آورده اید ، حرمت شعایر الهى و ماه حرام و قربانى حج و قلاده هایى که بر گردن قربانى هاى حج مى آویزند و نیز حرمت راهیان بیت اللّه الحرام را که فضل و خشنودى پروردگارشان را مى طلبند نشکنید ، و هنگامى که از احرام بیرون آمدید مى توانید شکار کنید ; و دشمنى گروهى از مردم که شما را از ورود به مسجدالحرام بازداشتند وادارتان نکند که بر آنان تعدى کنید . شما مؤمنان یکدیگر را در نیکوکارى و تقواپیشگى یارى دهید و در گناه و تجاوز به یکدیگر کمک نکنید ، و از خدا پروا کنید که خداوند سخت کیفر است . ( 2 )