کتاب من (قرآن) - هر روز پنج آیه میخوانم .

اعوذ باللّه من الشّیطان الرّجیم

کتاب من (قرآن) - هر روز پنج آیه میخوانم .

اعوذ باللّه من الشّیطان الرّجیم

سوره المائده آیات 41 تا 45

به نام خدای بخشنده و مهربان


اى پیامبر ، مبادا کسانى که در کفر شتاب مىورزند تو را اندوهگین کنند ، چه آن منافقانى که به زبان گفتند : ایمان آوردیم ولى دل هایشان ایمان نیاورده است ، و چه آن یهودیانى که نزد تو آمده اند تا برایشان داورى کنى . اینان به دروغ هاى عالمان خود گوش فرامى سپارند با این که مى دانند آنها دروغ مى گویند . اینان فرمانبردار مردمى دیگرند که نزد تو نیامده اند . عالمانشان سخنان خدا را پس از آن که در جایگاهاى خود قرار گرفته است تحریف مى کنند و به پیروانشان که آنان را نزد تو فرستاده اند مى گویند : اگر همین حکم ( حکم تحریف شده ) به شما داده شد آن را بپذیرید و اگر آن به شما داده نشد دورى کنید . خدا مى خواهد آنان را به عذاب گرفتار سازد . و هر کس را که خداوند عذابش را اراده کند تو هرگز از سوى خدا توان آن را ندارى که عذاب را از او بگردانى . اینان کسانى اند که خدا نخواسته است دل هایشان را پاک گرداند . براى آنان در این جهان خوارى و در آخرت عذابى بزرگ خواهد بود . ( 41 )



آرى ، یهودیان شنونده دروغ هاى عالمان خویشند و عالمانشان با گرفتن رشوه خورنده مال حرام . پس اى پیامبر ، اگر براى داورى نزد تو آمدند میانشان داورى کن یا از آنان روى برتاب ، و اگر روى برتافتى و میانشان داورى نکردى هرگز اندک زیانى به تو نمى رسانند ، و اگر داورى کردى به عدل و داد میانشان داورى کن که خداوند دادگران را دوست مى دارد . ( 42 )

چگونه یهودیان تو را به داورى فرا مى خوانند در حالى که تورات نزد آنهاست و حکم خدا در آن است ؟ آنان پس از این که حکم الهى را در تورات مى یابند و آن را نمى پسندند از آن روى برمى تابند . در حقیقت آنان به تورات و احکام آن ایمان ندارند .
( 43 )

 
ما تورات را که در آن رهنمود و نورى است فروفرستادیم . پیامبران که تسلیم خدا بودند براساس آن براى یهودیان داورى مى کردند ، و عالمان ربّانى و دانشمندان یهود نیز به سبب این که از آنان خواسته شده بود که نگهبان این کتاب باشند بر طبق آن حکم مى کردند و از کسانى بودند که بر آن و احکام آن گواهى مى دادند . پس اى یهودیان ، در بیان حکم خدا از مردم نترسید و از من بترسید ، و آیات مرا به بهایى اندک مفروشید ، که هر کس بر طبق آنچه خدا فرو فرستاده است حکم نکند آنانند کافران . ( 44 )
و در تورات بر یهودیان مقرّر داشتیم که جان در برابر جان و چشم در برابر چشم و بینى در برابر بینى و گوش در برابر گوش و دندان در برابر دندان قصاص مى شود ، و جراحت ها نیز قصاص دارند . پس اگر کسى از حق قصاص درگذرد و آن را صدقه به شمار آورد باعث آمرزش گناهان او مى شود ، و اگر از حق خود نگذرد و خواهان قصاص باشد ، حاکم باید بر طبق مقررات الهى حکم کند ; و هر کس بر طبق آنچه خدا فرو فرستاده است حکم نکند آنانند ستمکاران . ( 45 )

سوره المائده آیات 36 تا 40


به نام خدای بخشاینده و رحم کننده


زیرا کسانى که کفر ورزیده اند ( تقوا پیشه ننمودند ، به درگاه او تقرب نجستند و در راه او جهاد نکردند ) ، اگر همه آنچه را که در زمین است داشته باشند و مانند آن نیز با آن در اختیارشان باشد تا عذاب روز قیامت را به وسیله آن باز خرند ، از آنان پذیرفته نمى شود و براى آنان عذابى دردناک خواهد بود . ( 36 )


مى خواهند از آتش دوزخ بیرون آیند ، در حالى که از آن بیرون آمدنى نیستند و براى آنان عذابى پایدار است . ( 37 )


امّا مرد و زن دزد را باید دستشان را ببرید که این سزایى است در برابر کارى که کرده اند و کیفرى بازدارنده از جانب خداست ، و خداوند شکست ناپذیر و حکیم است . ( 38 )


پس هر که بعد از ستم خود توبه کند و شایسته شود ، خداوند با رحمت خود به او باز مى گردد و توبه اش را مى پذیرد ، چرا که خداوند آمرزنده و مهربان است . ( 39 )


آیا ندانسته اى که پادشاهى آسمان ها و زمین از آن خداست ، هر که را بخواهد کیفر مى دهد و هر که را بخواهد مى آمرزد ؟ پس حق اوست که ستمگران را عذاب کند و از توبه کنندگان درگذرد ، و خدا بر هر کارى تواناست ، ( 40 )

سوره المائده آیات 31 تا 35

به نام خدای بخشنده و مهربان


آن گاه خداوند زاغى را برانگیخت که زمین را براى پنهان ساختن چیزى مى کاوید ، تا به قابیل نشان دهد چگونه جسد برادرش را پنهان سازد . قابیل گفت : اى واى ! آیا ناتوان بودم که مانند این زاغ باشم و جسد برادرم را پنهان کنم و مدّت ها سرگردان نباشم ؟ پس چون ناتوانى خویش را دریافت کشتن برادر را به سود خود ندانست و از زمره پشیمانان گردید . ( 31 )



بدین سبب که آدمى با انگیزه هاى واهى ( چون حسد و دنیاخواهى ) به قتل دیگران برانگیخته مى شود ، براى بنى اسرائیل که در معرض این خطر بودند بیان کردیم که هر کس فردى را بى آن که مرتکب قتل شده یا در زمین فسادى برانگیخته باشد ، بکشد مانند آن است که همه مردم را کشته است ، و هر کس فردى را زنده بدارد ( از مرگ نجاتش دهد ) مانند آن است که همه مردم را زنده داشته است ، و به راستى پیامبران ما با دلایلى روشن به سویشان آمدند و آنان را از آدم کشى و سایر فسادها برحذر داشتند ولى پس از آن بسیارى از آنان در زمین از حدودى که تعیین شده بود تجاوز کردند . ( 32 )

 
جز این نیست که سزاى آنان که با خدا و پیامبرش مى جنگند و در زمین به فسادگرى مى کوشند این است که کشته شوند یا به صلیب کشیده شوند و یا دست و پایشان برخلاف یکدیگر بریده شود و یا از آن سرزمین ]به نقطه اى دیگر[ تبعید گردند . این کیفر ، رسوایى آنان در دنیاست و براى آنان در آخرت عذابى بزرگ خواهد بود . ( 33 )

مگر کسانى که پیش از این که بر ایشان دست یابید توبه کرده باشند ، که نباید بر آنان حد جارى کنید ، زیرا باید بدانید که خداوند آمرزنده و مهربان است .
( 34 )

 
اى کسانى که ایمان آورده اید ، از خدا پروا نمایید و با اطاعت از او در پى برقرارى پیوند با او باشید و در راه او جهاد کنید ، باشد که نیکبخت شوید . ( 35 )

سوره المائده آیات 26 تا 30

به نام خدای بخشنده و مهربان


خدا فرمود : اینک چنین مقرر کردیم که بنى اسرائیل مدت چهل سال از ورود به آن سرزمین محروم باشند . آنان در طول این مدت بر روى زمین سرگردان خواهند بود ; نه چون شهرنشینان در شهرى استقرار مى یابند و نه چون صحرانشینان در بیابان زندگى مى گذرانند . این کیفر آنان است ، پس بر این تمردپیشگان از این که کیفر الهى را مى چشند اندوه مخور . ( 26 )


اى پیامبر ، براى این یهودیان و مسیحیانى که بر تو رشک مى برند ، داستان واقعى دو پسر آدم ، هابیل و قابیل را نقل کن ، که هر کدام چیزى را براى تقرّب به درگاه خدا تقدیم نمودند ، ولى تنها از یکى از آنها پذیرفته شد و از دیگرى پذیرفته نشد . قابیل که هدیه اش قبول نشد به هابیل گفت : حتماً تو را خواهم کشت . هابیل گفت : خداوند تنها از تقواپیشگان مى پذیرد . ( 27 )


اگر تو دست خود را به سوى من بگشایى تا مرا بکشى ، قطعاً من دست خود را به سوى تو نمى گشایم تا تو را بکشم ، زیرا من از خدا که پروردگار جهانیان است مى ترسم . ( 28 )


من مى خواهم که تو گناه من و گناه خودت را بر دوش گیرى و از همدمان آتش گردى ، و سزاى ستمگران این است . ( 29 )


سرانجام نفْس قابیل در کشتن برادرش رام وى گردید پس ، او را به قتل رسانید و از زیانکاران گردید . ( 30 )